ბერიამ გადაწყვიტა
დაენგრია ეს უზვირფასესი არქიტექტურული ძეგლი და მის ადგილზე ახალი შენობა აეშენებინა.
ამ ამბავმა აღაშფოთა საზოგადოება, მათ შორის
მიხეილიც. მიუხედავად იმისა რომ მიხეილი ერიდებოდა მასთან შეხვედრას, მაგრამ უმოქმედობაც არ შეიძლებოდა, მოელაპარაკა რამოდენიმე პიროვნებას, მათ შორის დიმიტრი შევარდნაძეს,
რათა მისულიყვნენ ბერიასთან და გამოეთქვათ თავიანთი აზრი ამ ფაქტთან დაკავშირებით,
საუბრის შემდეგ მიხეილი მიხვდა, რომ ძეგლი გადაარჩინა, მაგრამ ბერია ამას არ აპატიებდა.
ბერიასთვის მიხეილ ჯავახიშვილის შეხედულებები,
აზრები მიუღებელი იყო და საბაბს ეძებდა მის დასაპატიმრებლად.
1937 წლის 14 აგვისტოს მწერალი ქვიშხეთში დააპატიმრეს.
ამავე წლის 17 აგვისტოს გაიმართა მწერალთა
სასახლეში საქართველოს მწერალთა პრეზიდიუმისა და აქტივისტმწერალთა გაერთიანებული სხდომა. ამ სამარცხვინო სხდომაზე იდგა მხოლოდ ერთი საკითხი. ხალხის მტრის, უცხოეთის დაქირავებული აგენტი, სამშობლოს
მოღალატის მიხეილ ჯავახიშვილის განჩინება. გუშინდელი მეგობრები მოითხოვდნენ მის ფიზიკურ
განადგურებას, მისი სახელის მწერლობიდან ამოღებას. ბერიამ იგი პირადად აწამა და განაჩენიც
გამოტანილი იქნა მიხეილის დახვრეტის შესახებ.
